Olga Żebruń

Jako córka Wasyla, funkcjonariusza straży granicznej Imperium Rosyjskiego, Olga miała ukraińskie korzenie. Już od 1924 roku angażowała się w działalność MOPR, a od 1928 roku należała do Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy (KPZU). W 1932 roku objęła stanowisko sekretarza powiatowego, jak również weszła w skład komitetu oraz egzekutywy Komitetu Obwodowego KPZU w Chełmie. W kolejnych latach, a dokładniej w okresie 1932–1933, pełniła funkcję zastępcy sekretarza Komitetu Obwodowego w Stanisławowie. Następnie od 1933 do 1934 roku uczęszczała do Szkoły Partyjnej w Charkowie, a po jej ukończeniu kontynuowała naukę w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej w Moskwie w latach 1934–1936.

W latach 1936–1937 pracowała jako pomocnica w Pracowni Krawieckiej w Warszawie. Niestety, w okresie 1937–1939 została aresztowana z powodu swojej działalności komunistycznej. Po agresji ZSRR na Polskę, a tym samym okupacji Tomaszowa Lubelskiego przez Armię Czerwoną, 25 września 1939 roku utworzyła Tymczasowy Komitet Rewolucyjny w tym mieście, na czele z jej bratem, Aleksandrem.

17 października 1939 roku, w wyniku wycofania się Armii Czerwonej, Olga i inni działacze Rewkomu zostali zmuszeni do ewakuacji na teren zajmowany przez ZSRR. Wśród ewakuowanych znaleźli się m.in. Adam Humer, Włodzimierz Muś i Walerian Ciechaniewicz. Do chwili wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej, tj. przed 21 czerwca 1941 roku, pełniła funkcję kierownika kancelarii naczelnika stacji kolejowej w Rawie Ruskiej.

W październiku 1944 roku objęła stanowisko sekretarza powiatowego PPR w Tomaszowie Lubelskim, a w latach 1945–1947 była sekretarzem powiatowym w Białej Podlaskiej oraz członkiem Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej (WKKP) w Lublinie. Kupując czas, w 1947 roku krótko pełniła rolę kierownika Wydziału Personalnego KW PPR w Lublinie, a następnie w latach 1947–1949 przewodniczyła WKKP KW PPR/PZPR w Lublinie. W latach 1950–1953 była sekretarzem ekonomicznym KW PZPR w Lublinie oraz członkiem Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej (CKKP) KC PZPR w latach 1954–1959.

Olga Żebruń była również posłanką na Sejm PRL w latach 1952–1956. Po zakończeniu swojej działalności politycznej, spoczęła na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie, w kwaterze B33-3-6.

Warto również wspomnieć, że była siostrą Aleksandra Żebrunia, co dodaje osobistego kontekstu do jej życia i działalności.