Marian Mieszkowski

---

Życiorys

Marian Mieszkowski był synem Stanisława i ukończył Sekcję Samochodową na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej w 1939 roku. W okresie II wojny światowej, w latach 1939–1945, pełnił funkcję asystenta profesora Bohdana Stefanowskiego, a podczas działalności podziemnej brał udział w tajnym nauczaniu. Od 1942 roku zarządzał Laboratorium Maszyn Cieplnych w Katedrze Termodynamiki Technicznej oraz Laboratorium Maszyn, które zostało utworzone przez okupanta w ramach Państwowej Wyższej Szkoły Technicznej.

3 sierpnia 1944 roku, po wybuchu powstania warszawskiego, zgłosił się jako ochotnik, przyjmując pseudonim „Szczur”. Brał czynny udział w walkach o Śródmieście, a jego zaangażowanie w działania zbrojne było wyrazem nie tylko odwagi, ale i determinacji w walce o wolność.

Po ustaniu działań wojennych, od 1945 roku, Mieszkowski objął funkcję szefa zabezpieczenia zrujnowanej Politechniki Warszawskiej, a także był aktywnym uczestnikiem powstawania Politechniki Łódzkiej. Jako wykładowca w Łodzi specializował się w dziedzinie termodynamiki oraz pomiarów cieplnych. W latach 1958–1960 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Mechanicznego PŁ, a także kierownika Katedry Techniki Cieplnej w latach 1969–1970. W późniejszym okresie był współorganizatorem Instytutu Techniki Cieplnej i Chłodnictwa, gdzie sprawował funkcję wicedyrektora do 1983 roku.

Mieszkowski pełnił również istotną rolę jako Pełnomocnik Rektora do spraw Bezpieczeństwa, Higieny Pracy i Zdrowia od 1964 do 1979 roku, tworząc przy tym Laboratorium Toksykologiczne na Politechnice Łódzkiej. W latach 1971–1977 był współzałożycielem oraz pierwszym przewodniczącym Koła SIMP przy tej uczelni. W 1985 roku objął stanowisko rzecznika ds. rzeczoznawstwa Oddziału Łódzkiego SIMP, a w latach 1994–2002 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Kwalifikacyjnej Rzeczoznawców SIMP, która miała swoją siedzibę w Łodzi.

Był również organizatorem i pierwszym prezesem Koła SIMP w PŁ oraz długoletnim członkiem jego władz. Głęboko zaangażowany w działalność stowarzyszeniową, stał się członkiem honorowym Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Łódzkiej, a także członkiem Komisji Kwalifikacyjnej Rzeczoznawców SIMP. Jego praca naukowa przyniosła znaczący wkład do literatury akademickiej; był redaktorem i współautorem wielu wydań podręcznika akademickiego pt. „Pomiary cieplne i energetyczne” (ISBN 83-204-0698-6).

Wyróżniony nagrodą indywidualną I stopnia przez Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego i Nauki, Mieszkowski pozostawił po sobie trwały ślad w polskiej nauce i edukacji. Zmarł 24 września 2007 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 344-5-9.

Ordery i odznaczenia

Marian Mieszkowski osiągnął znaczące uznanie za swoje zasługi i działalność. Poniżej przedstawiono jego najważniejsze odznaczenia:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,
• Medal Wojska,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Srebrny Krzyż Zasługi (28 września 1954),
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955),
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”,
• Odznaka „Zasłużony dla Politechniki Łódzkiej”,
• Odznaczony także wszystkimi honorowymi odznaczeniami SIMP i NOT, w tym Odznaką im. prof. Henryka Mierzejewskiego.

---

Oceń: Marian Mieszkowski

---